YGS TÜRKÇE ÖNEMLİ BİLGİLER,YGS TÜRKÇE ÖNEMLİ KURALLAR,YGS TÜRKÇE ÖNEMLİ NOTLAR,YGS TÜRKÇE ÖNEMLİ NOKTALAR, YGS TÜRKÇE,
61. Bir sözcüğün hem çekim ekini hem de yapım ekini birlikte alabileceğini, çekim eklerinin yapım eklerinden sonra geldiğini; (göz-le-di, sev-gi-ler...) ancak bazı sözcüklerde çekim ekinin önce kullanılabileceğini (Anne - m - siz / ağaç - ta - ki),
Ç.E Y.E Y.E
62. Bir sözcükte birden çok yapım ve çekim eki bulunabilceğini (sev-gi-li-m-in);
63. –i, –e, –de, –den eklerinin kimi zaman yapım eki olarak kullanılabileceğini (yar - a , gez - i...);
F.İ.Y.E F.İ.Y.E
64. Bir ekin görevi sorulursa, bu ekin yapım eki mi, yoksa çekim eki mi olduğuna bakılacağını,
65. Sorulan ek, tüm seçeneklerde yapım eki olarak kullanılmışsa, sözcüğün ekten önceki durumuna (isim mi, fiil mi) bakılacağını;
66. İkileme ve pekiştirilmiş sözcüklerin de sıfat, zarf ve isim olarak kullanılabilceğini;
67. Cümlenin ögesi sorulunca, sözcüklerin karıştırılmaması gerektiğini;
YGS Dil ve Anlatım Konu Anlat›ml› Soru Bankası
11
Türkçenin Önemli Kuralları
68. Tamlamaların bölünmemesi gerektiğini, hep birlikte özne, nesne, dolaylı tümleç, yüklem... olarak kullanılması gerektiğini;
70. DİL VE ANLATIM BOZUKLUĞU (CÜMLE BOZUKLUĞU) SORULARINDA,
a. Cümlenin dil bilgisi kurallarına uygun olup olmadığına;
b. Ortak ögelerden kaynaklanan bir yanlışlığın bulunup bulunmadığına;
c. Tamlama yanlışlarına;
d. Yanlış yerde kullanılan sözcüklere;
e. Yanlış anlamda (bir sözcükte bulunmayan bir anlamı) kullanılan sözcüklere;
f. Sözcükler ya da düşünceler arasındaki anlam çelişkisine;
g. Gereksiz iyelik eki, sözcük ve yardımcı fiil kullanılmasından doğan yanlışlıklara;
h. Mantık yanlışlıklarına bakılacağını;
71. Duru cümlenin, içinde gereksiz sözcük bulunmayan bir cümle olduğunu;
72. Akıcı cümlenin kolay okunur, anlaşılır bir cümle olduğunu;
73. Ara sözün iki virgül ya da iki çizgi arasında söylenen, açıklama niteliğinde bir söz olduğunu;
74. Ara sözün görevi sorulduğunda, ara sözün cümlesinin ögesinin sorulduğunu;
75. Eksiltili (kesik) cümlenin, yüklemi söylenmeyen cümle olduğunu;
76. Cümlelerin kuruluşlarına (öge dizilişine) göre ya düz (kurallı) ya da devrik cümle olduğunu;
77. Olumsuz cümlelerin yüklemlerinin, eğer yüklem fiil ise, "–ma, –me" ekini almış; eğer yüklem isimse, yüklemin "yok", "değil" sözcükleri olması ya da yüklemin "–sız" ekini (ev-siz) almış olması gerekliliğini, diğer cümlelerin anlamlarının olumlu olduğunu;
78. Sözcüklerin yanlış yazılmasının yazım yanlışı olduğunu;
79. Büyük harflerin yanlış kullanılmasının yazım yanlışı olduğunu;
80. "ç, f, h, k, p, s, ş, t" harfleriyle biten sözcüklere "b, c, d, g" harfleriyle başlayan eklerin getirilmesinin yazım yanlışı olduğunu (kitapda, çalışgan, uzakdan...);
81. Türkçe sözcüklerde "b" harfinden önce "n" harfinin gelemeyeceğini (özel adlar ve bazı adlar hariç); (kanbur, çember, anbar, İstanbul);
82. İkinci hecelerinde dar ünlü (i, ı, u, ü) bulunan bazı iki heceli sözcükler, ünlü ile başlayan ek aldıklarında, ikinci hecelerindeki dar ünlünün düşeceğini (alın, kurun, kırın...) bu düşme yapılmazsa bunun yazım yanlışı olacağını;
83. "p, ç, t, k" ünsüzleriyle biten sözüklere ünlü harflerle başlayan ekler getirildiğinde, bu harflerin yumuşadığını (ağaç, ağacı...); özel adlarda ve bazı yabancı sözcüklerde bu kuralın geçerli olmadığını (Ayvalık'ı, Zonguldak'ı...) (hukuk-u, sepet-i...);
84. Özel adlara, sayılara kısaltmalara getirilen, çekim eklerinin kesme işareti ile ayrılmamasının yazım yanlışı olduğunu;
85. "de, ki, mi"nin yanlış yazılmasının da yazım yanlışı olduğunu;
86. Büyük ünlü uyumunun kalınlık, incelik uyumu olduğunu;
87. Nesnel ve öznel anlatımla dolaylı ve doğrudan anlatımı;
88. Mecazlı anlatımı, anlam kaymasını, ad ve deyim aktarmalarını;
89. Yan anlamı ve gerçek anlamın ne olduğunu;
90. Özgünlüğün, doğallığın, üslubun ve biçimin ne olduğunu;
91. Gözlemin ne olduğunu;
92. Eleştirinin, öz eleştirinin ne olduğunu hiçbir zaman unutmayalım.
61. Bir sözcüğün hem çekim ekini hem de yapım ekini birlikte alabileceğini, çekim eklerinin yapım eklerinden sonra geldiğini; (göz-le-di, sev-gi-ler...) ancak bazı sözcüklerde çekim ekinin önce kullanılabileceğini (Anne - m - siz / ağaç - ta - ki),
Ç.E Y.E Y.E
62. Bir sözcükte birden çok yapım ve çekim eki bulunabilceğini (sev-gi-li-m-in);
63. –i, –e, –de, –den eklerinin kimi zaman yapım eki olarak kullanılabileceğini (yar - a , gez - i...);
F.İ.Y.E F.İ.Y.E
64. Bir ekin görevi sorulursa, bu ekin yapım eki mi, yoksa çekim eki mi olduğuna bakılacağını,
65. Sorulan ek, tüm seçeneklerde yapım eki olarak kullanılmışsa, sözcüğün ekten önceki durumuna (isim mi, fiil mi) bakılacağını;
66. İkileme ve pekiştirilmiş sözcüklerin de sıfat, zarf ve isim olarak kullanılabilceğini;
67. Cümlenin ögesi sorulunca, sözcüklerin karıştırılmaması gerektiğini;
YGS Dil ve Anlatım Konu Anlat›ml› Soru Bankası
11
Türkçenin Önemli Kuralları
68. Tamlamaların bölünmemesi gerektiğini, hep birlikte özne, nesne, dolaylı tümleç, yüklem... olarak kullanılması gerektiğini;
70. DİL VE ANLATIM BOZUKLUĞU (CÜMLE BOZUKLUĞU) SORULARINDA,
a. Cümlenin dil bilgisi kurallarına uygun olup olmadığına;
b. Ortak ögelerden kaynaklanan bir yanlışlığın bulunup bulunmadığına;
c. Tamlama yanlışlarına;
d. Yanlış yerde kullanılan sözcüklere;
e. Yanlış anlamda (bir sözcükte bulunmayan bir anlamı) kullanılan sözcüklere;
f. Sözcükler ya da düşünceler arasındaki anlam çelişkisine;
g. Gereksiz iyelik eki, sözcük ve yardımcı fiil kullanılmasından doğan yanlışlıklara;
h. Mantık yanlışlıklarına bakılacağını;
71. Duru cümlenin, içinde gereksiz sözcük bulunmayan bir cümle olduğunu;
72. Akıcı cümlenin kolay okunur, anlaşılır bir cümle olduğunu;
73. Ara sözün iki virgül ya da iki çizgi arasında söylenen, açıklama niteliğinde bir söz olduğunu;
74. Ara sözün görevi sorulduğunda, ara sözün cümlesinin ögesinin sorulduğunu;
75. Eksiltili (kesik) cümlenin, yüklemi söylenmeyen cümle olduğunu;
76. Cümlelerin kuruluşlarına (öge dizilişine) göre ya düz (kurallı) ya da devrik cümle olduğunu;
77. Olumsuz cümlelerin yüklemlerinin, eğer yüklem fiil ise, "–ma, –me" ekini almış; eğer yüklem isimse, yüklemin "yok", "değil" sözcükleri olması ya da yüklemin "–sız" ekini (ev-siz) almış olması gerekliliğini, diğer cümlelerin anlamlarının olumlu olduğunu;
78. Sözcüklerin yanlış yazılmasının yazım yanlışı olduğunu;
79. Büyük harflerin yanlış kullanılmasının yazım yanlışı olduğunu;
80. "ç, f, h, k, p, s, ş, t" harfleriyle biten sözcüklere "b, c, d, g" harfleriyle başlayan eklerin getirilmesinin yazım yanlışı olduğunu (kitapda, çalışgan, uzakdan...);
81. Türkçe sözcüklerde "b" harfinden önce "n" harfinin gelemeyeceğini (özel adlar ve bazı adlar hariç); (kanbur, çember, anbar, İstanbul);
82. İkinci hecelerinde dar ünlü (i, ı, u, ü) bulunan bazı iki heceli sözcükler, ünlü ile başlayan ek aldıklarında, ikinci hecelerindeki dar ünlünün düşeceğini (alın, kurun, kırın...) bu düşme yapılmazsa bunun yazım yanlışı olacağını;
83. "p, ç, t, k" ünsüzleriyle biten sözüklere ünlü harflerle başlayan ekler getirildiğinde, bu harflerin yumuşadığını (ağaç, ağacı...); özel adlarda ve bazı yabancı sözcüklerde bu kuralın geçerli olmadığını (Ayvalık'ı, Zonguldak'ı...) (hukuk-u, sepet-i...);
84. Özel adlara, sayılara kısaltmalara getirilen, çekim eklerinin kesme işareti ile ayrılmamasının yazım yanlışı olduğunu;
85. "de, ki, mi"nin yanlış yazılmasının da yazım yanlışı olduğunu;
86. Büyük ünlü uyumunun kalınlık, incelik uyumu olduğunu;
87. Nesnel ve öznel anlatımla dolaylı ve doğrudan anlatımı;
88. Mecazlı anlatımı, anlam kaymasını, ad ve deyim aktarmalarını;
89. Yan anlamı ve gerçek anlamın ne olduğunu;
90. Özgünlüğün, doğallığın, üslubun ve biçimin ne olduğunu;
91. Gözlemin ne olduğunu;
92. Eleştirinin, öz eleştirinin ne olduğunu hiçbir zaman unutmayalım.