TÜRK EDEBİYATINDA FARKLI DÖNEMLERE AİT ŞİİR ÖRNEKLERİ-İSLAMİYET ÖNCESİ ŞİİR ÖRNEĞİ-DİVAN EDEBİYATI ŞİİR ÖRNEĞİ-HALK EDEBİYATI ŞİİR ÖRNEĞİ-CUMHURİYET DÖNEMİ ŞİİR ÖRNEĞİ
Türk Edebiyatının Farklı Dönemlerine Ait Şiir Örnekleri
a)Eski Türk Şiiri Örneği
koşuk
Tümen çiçek dizildi
Bükünden ol yazıldı
Oküş yatıp üzüldi
Yirde kopa adrışur
Kızıl sarığ arkasın
Yipkin yaşıl yüzkeşip
Bir bir keri yürkeşip
Yalnguk anı tanglaşur
Bugünkü Türkçesi:
Binlerce çiçek dizildi,
O tomurcuklardan yayıldı,
Çok yatmaktan üzüldü,
Yerden biter bitmez ayrışır.
Kızıl, sarı art arda
Yeşil menekşe açıyor
Birbirini sarıyor
İnsan buna hayran olur.
b)Divan Şiiri Örneği
Nedim - Kâfir Redifli Gazeli
KÂFİR...
mefâîlün mefâîlün mefâîlün mefâîlün
Tahammül mülkünü yıktın Hülagü Han mısın kafir
Aman dünyayı yaktın ateş-i suzan mısın kafir
Kız oğlan nazı nazın şeh-levend avazı avazın
Belasın bende bilmem kız mısın oğlan mısın kafir
Ne ma'ni gösterir duşundaki ol ateşin atlas
Ki ya'ni şu'le-i can-suz-ı hüsn ü an mısın kafir
Nedir bu gizli gizli ahlar çak-i giribanlar
Aceb bir şuha sen de aşık-ı nalan mısın kafir
Sana kimisi ''canım'' kimi cananım deyu söyler
Nesin sen doğru söyle can mısın canan mısın kafiR
Şarab-ı ateşinin keyf-i ruyun şu'lelendirmiş
Bu haletle çerağ-ı meclis-i mestan mısın kafir
Neden bakarsın sık sık böyle mir'at-ı mücellaya
Meğer sen dahi kendi hüsnüne hayran mısın kafir
Nedim-i zarı bir kafir esir etmiş işitmişdim
Sen ol cellad-ı din ol düşmen-i iman mısın kafir
c)Halk Şiiri Örneği
İNCECİKTEN BİR KAR YAĞAR
İncecikten bir kar yağar Tozar Elif Elif diye Deli gönül abdal olmuş Gezer Elif Elif diye Elif'in uğru nakışlı Yavru balaban bakışlı Yayla çiçeği kokuşlu Kokar Elif Elif diye Elif kaşlarını çatar Gamzesi sineme batar Ak elleri kalem tutar Yazar Elif Elif diye Evlerinin önü çardak Elif'in elinde bardak Sanki yeşil başlı ördek Yüzer Elif Elif diye Karac'oğlan eğmelerin Gönül vermez değmelerin İliklemiş düğmelerin Çözer Elif Elif diyeKARACAOĞLAN
d)Modern Şiir Örneği
GÜZEL HAVALAR
Beni bu güzel havalar mahvetti, Böyle havada istifa ettim Evkaftaki memuriyetimden. Tütüne böyle havada alıştım, Böyle havada aşık oldum; Eve ekmekle tuz götürmeyi Böyle havalarda unuttum; Şiir yazma hastalığım Hep böyle havalarda nüksetti; Beni bu güzel havalar mahvetti.
Orhan VELİ