TEVFİK FİKRET'İN ŞİİRİNİN ÜÇ EVRESİ VE ÖZELLİKLERİ, TEVFİK FİKRET'İN ŞİİRİNİN ÖZELLİKLERİ, TEVFİK FİKRET'İN ŞİİR ANLAYIŞI,
Tevfik Fikret'in şiiri, üç
evrede incelenir:
1.
"Servet-i Fünûn" hareketine kadar süren arayış yılları (1888 - 1896):
Bu dönem şiirlerinde
taklit ve nazireler dikkati çeker. Başlangıçta divan şiiri etkisinde gazeller
yazar, Galatasaray'dan hocaları olan Muallim Feyzi ile Muallim Naci'nin
etkisinde kalır. Bu dönemde Recaizâde Mahmut Ekrem'in gazellerine nazireler
yazar, Abdülhak Hamit'in şiirlerinden etkilenir. Bu şiirlerinde divan şiirinin
nazım tekniğini ve ahengini iyi kavradığı ve başarıyla kullandığı görülür.
Genellikle aşk,
şarap, güzellik, bahar gibi temaları işler.
2. Servet-i Fünûn ve II. Meşrutiyet Öncesi Yılları (1896 -1908):
Servet-i Fünûn
Dönemi'nde Fikret'in yeni
bir şiir tekniğine
yöneldiği görülür. "Hasta Çocuk", "Balıkçılar"
gibi toplumun ezilen katlarındaki insanları yansıttığı
şiirlerinde
"öykü-şiir" tekniği kullanır, karşılıklı konuşmalara, devrik cümlelere,
anlamı dizelere yaymaya, dize kırma eğilimlerine varan manzumeler yazar.
Bu dönemde yazdığı
şiirlerde daha çok "merhamet, hayal,
aile mutluluğu, aşk,
sanat, vatan, yoksulluk, doğa" temalarını işler.
3. 1908 Sonrası
Şiirleri:
Bu dönem Fikret için bir hayal
kırıklığının
ifadesidir. Zira o kadar
yakındıkları II. Abdülhamit tahttan
indirilmiş, İttihat ve Terakki
fırkası iktidara gelmiş, ülkede özgürlük
rüzgârları esmeye başlamıştır.
Ancak kısa zamanda
iktidardakiler eski yönetimi
aratmayan davranışlar ve uygulamalar
içine girmişlerdir. Fikret onları
eleştirmekten kendini
alamaz