ELHAN-I ŞİTA ŞİİRİNDE ANJAMBMAN ÖZELLİĞİ TAŞIYAN MISRALAR, ELHANI ŞİTA ŞİİRİNDE ANJAMBMAN, ELHANI ŞİTA,
Elhân-ı Şitâ şiirinde anjambman özelliği
taşıyan mısralar şunlardır:
- Eşini gaib eyleyen bir kuş
gibi kar
Geçen eyyam-ı
nevbaharı arar
- Kapladı bir
derin sükuta yeri karlar Ki hamilşane dem-be-dem ağlar
- Bir beyaz
rişe-i cenah-ı melek gibi kar Seni solgun hadikalarda arar
- Na'şın
üstünde şimdi ey mürde Başladı parça parça pervaze karlar
Ki semadan
düşer düşer ağlar
- Küçücük,
ser-sefid baykuşlar gibi kar Sizi dallarda, lanelerde arar
- Yuvalarda
-yetim-i bi-efgan!
Son kalan ma-i
tüyleri kovalar karlar Ki havada uçar uçar ağlar
- Destinde ey
sema-yı şita til de tildedir Berg-i semen, cenah-ı kebilter, sehab-ter ... Dök
ey sema -revan-ı tabiat gunildedir; Hak-i siyahın üstüne safi şükûfeler!
- Her şahsar
şimdi -ne yaprak, ne bir çiçek! Bir tüde-i zılal ü siyah-reng ü na-ümid ... Ey
dest-i asman-ı şita, durma, durma çek Her şahsarın üstüne bir sütre-i sefid!
- Bir bad-ı
hamüşun per-i safında uyuklar tarzında durur bir aralık, sonra uçarlar.
- Soldan sağa,
sağdan sola lerzan ü girizan, Gah uçmada tüyler gibi, gah olmada rizan.
- Ezhar-ı
baharın yerine berf-i sefidi, Elhan-ı tuyurun yerine samt-ı ümidi.
Bu durum şili
dilinin nesir diline yaklaştığını göstermektedir.