DRAM ÖRNEKLERİ, DRAM İ ÖRNEĞİ, DRAM İ TİYATRO ÖRNEKLERİ, 9.SINIF EDEBİYAT TİYATRO DERSİ İÇİN DRAM ÖRNEKLERİ,
HAMLET
(Danimarka Kralı, oğlu Hamlet'i, iyi yetişmesini sağlamak amacıyla felsefe öğrenimi için Almanya'ya göndermiştir. Hamlet, bir gün babasının ölüm haberini alır. Danimarka'ya döner. Çok sevdiği babasının ölümü, onu çok üzer. Aradan iki ay gibi çok kısa bir süre geçmiştir. Annesi Gertrud, amcası Kladyus ile evlenir. Sıra Hamlet'te olduğu halde, amcası hükümdar olur.
Bir gün, arkadaşları Horatyo ve Marselyus, Hamlet'e babasının hayaletinin kale burçlarında dolaştığını haber verir. Bir gece, kale burçlarında, babasının hayaletiyle konuşan Hamlet, babasının bir yılan sokması sonucu değil, amcası ve annesinin işbirliğiyle öldürüldüğünü öğrenir. Hamlet, öç alma duygusu içinde gerçeği iyice öğrenmek için kendisine deli süsü verir; sarayda babasının ölümüne benzer bir konunun bir tiyatro topluluğunca temsili yoluna gider; kralın heyecanını, davranışlarını izler. Onun, oyunu sonuna kadar izleye-meyişi karşısında, yavaş yavaş kuşkularından sıyrılır. Anne ve amcasına karşı koymaya başlar.)
3. Perde - 4. Sahne - Kraliçenin odası
(Kraliçe ile Polonyus girerler.)
Polonyus: Şimdi gelecek. Kendisini güzelce azarlayın. Münasebetsizliklerinde ileri gidip tahammülü aştığını; şimdiye kadar sizin araya girerek onu kralın gazabından koruduğunuzu söyleyin.
Kraliçe: Söz veriyorum, siz merak etmeyin. Çekilin. Geliyor, işittim. (Polonyus perdenin arkasına gizlenir. Hamlet girer.)
Hamlet: Ee bakalım anne, ne var?
Kraliçe: Hamlet, babanı çok gücendirdin.
Hamlet: Anne, babamı çok gücendirdiniz.
Kraliçe: Hadi, hadi, sen bana saçma cevaplar veriyorsun.
Hamlet: Yok, yok, siz beni insafsız bir dille sorguya çekiyorsunuz.
Kraliçe: Kuzum, ne oluyorsun Hamlet?
Hamlet: Niye, ne oluyormuş?
Kraliçe: Benim kim olduğumu unuttun mu?
Hamlet: Hayır, çarmıhtaki İsa hakkı için unutmadım. Siz kraliçesiniz. Kocanızın kardeşinin karışısınız; bir de keşke olmasaydınız!- Annemsiniz.
Kraliçe: Peki öyleyse, ben de sana söz geçirecekleri bulurum.
Hamlet: Hadi, hadi, oturduğunuz yerde oturun, kımıldamayacaksınız. Ben size ruhunuzun ta içini gösteren bir ayna tutmadan bir yere gidemezsiniz buradan.
Kraliçe: Ne istiyorsun? Beni öldürmeyeceksin değil mi? İmdat, aman imdat!
Polonyus: (Arkadan) Hey! İmdat! İmdat! İmdat!
Hamlet: (Kılıcını çekerek) Ne! Bir fare ha? Geberdi, bir altına bahse girerim ki geberdi! (Kılıcını perdeye saplar)
Polonyus: (Arkadan) Ay, vuruldum! (Düşer, ölür).
Kraliçe: Aman Allahım! Ne yaptın?
Hamlet: Ne bileyim ben. Kral mıydı?
Kraliçe: Ah ne çılgın, ne kanlı iştir bu!
Hamlet: Kanlı bir iş! Bir kral öldürmek, sonra da kardeşine varmak kadar fena bir iş anneciğim.
Kraliçe: Bir kral öldürmek mi?
Hamlet: Evet efendim, öyle dedim. (Perdeyi kaldırır, Polonyus 'u görür) Vah zavallı, düşüncesiz, her işe burnunu sokan ahmak, yolun açık olsun! Ben seni, senden üstün biri zannettimdi! Nasibin buymuş, öğrendin ya, fazla işgüzarlık tehlikelidir. Ellerinizi ovuşturmayı bırakın. Sesinizi çıkarmayın, oturun da yüreğinizi dağlayayım, çünkü dağlayacağım. Eğer acı duyacak cinstense, eğer melun itiyat onu hiçbir his işlemez surette çelikleştirmediyse, ağlayacağım.
Kraliçe: Ne ettim ki bana bu kadar kabaca dil uzatmaya cesaret ediyorsun?
Hamlet: Öyle bir iş ki, iffetin o nazlı mahcup rengini soldurur, fazilet riya dedirtir, masum aşkın güzel alnından gülünü koparıp aldıktan sonra yerine bir damga vurur; evlenirken içilen andı kumarbaz yemini kadar yalancı çıkarır. Ah, öyle bir iş ki, anlaşmaların ruhunu cisminden söküp kızartır. Öyle bir iş ki, hatta görgüsü sımsıkı sağlam bir kütle bile onu düşündükçe hasta olur, kıyamet günü yaklaşmış gibi kederli bir yüz takınır.
Kraliçe: Ah Hamlet, artık sus, yeter! Gözlerimi kendi içime çevirttin; orada öyle kara, öyle yer etmiş lekeler görüyorum ki, bir daha silinip çıkmayacak.
Hamlet: Bir katil, üstelik bir alçak. Evvelki efendinizin onda birinin yirmide birine değmeyen bir köle herif; bir kral bozuntusu; devleti de, hükümdarlığı da soyan bir yankesici! Rafta duran tacı çaldı, cebine koydu.
Kraliçe: Yeter!
Shakespeare (Şekspir)
HAMLET
(Danimarka Kralı, oğlu Hamlet'i, iyi yetişmesini sağlamak amacıyla felsefe öğrenimi için Almanya'ya göndermiştir. Hamlet, bir gün babasının ölüm haberini alır. Danimarka'ya döner. Çok sevdiği babasının ölümü, onu çok üzer. Aradan iki ay gibi çok kısa bir süre geçmiştir. Annesi Gertrud, amcası Kladyus ile evlenir. Sıra Hamlet'te olduğu halde, amcası hükümdar olur.
Bir gün, arkadaşları Horatyo ve Marselyus, Hamlet'e babasının hayaletinin kale burçlarında dolaştığını haber verir. Bir gece, kale burçlarında, babasının hayaletiyle konuşan Hamlet, babasının bir yılan sokması sonucu değil, amcası ve annesinin işbirliğiyle öldürüldüğünü öğrenir. Hamlet, öç alma duygusu içinde gerçeği iyice öğrenmek için kendisine deli süsü verir; sarayda babasının ölümüne benzer bir konunun bir tiyatro topluluğunca temsili yoluna gider; kralın heyecanını, davranışlarını izler. Onun, oyunu sonuna kadar izleye-meyişi karşısında, yavaş yavaş kuşkularından sıyrılır. Anne ve amcasına karşı koymaya başlar.)
3. Perde - 4. Sahne - Kraliçenin odası
(Kraliçe ile Polonyus girerler.)
Polonyus: Şimdi gelecek. Kendisini güzelce azarlayın. Münasebetsizliklerinde ileri gidip tahammülü aştığını; şimdiye kadar sizin araya girerek onu kralın gazabından koruduğunuzu söyleyin.
Kraliçe: Söz veriyorum, siz merak etmeyin. Çekilin. Geliyor, işittim. (Polonyus perdenin arkasına gizlenir. Hamlet girer.)
Hamlet: Ee bakalım anne, ne var?
Kraliçe: Hamlet, babanı çok gücendirdin.
Hamlet: Anne, babamı çok gücendirdiniz.
Kraliçe: Hadi, hadi, sen bana saçma cevaplar veriyorsun.
Hamlet: Yok, yok, siz beni insafsız bir dille sorguya çekiyorsunuz.
Kraliçe: Kuzum, ne oluyorsun Hamlet?
Hamlet: Niye, ne oluyormuş?
Kraliçe: Benim kim olduğumu unuttun mu?
Hamlet: Hayır, çarmıhtaki İsa hakkı için unutmadım. Siz kraliçesiniz. Kocanızın kardeşinin karışısınız; bir de keşke olmasaydınız!- Annemsiniz.
Kraliçe: Peki öyleyse, ben de sana söz geçirecekleri bulurum.
Hamlet: Hadi, hadi, oturduğunuz yerde oturun, kımıldamayacaksınız. Ben size ruhunuzun ta içini gösteren bir ayna tutmadan bir yere gidemezsiniz buradan.
Kraliçe: Ne istiyorsun? Beni öldürmeyeceksin değil mi? İmdat, aman imdat!
Polonyus: (Arkadan) Hey! İmdat! İmdat! İmdat!
Hamlet: (Kılıcını çekerek) Ne! Bir fare ha? Geberdi, bir altına bahse girerim ki geberdi! (Kılıcını perdeye saplar)
Polonyus: (Arkadan) Ay, vuruldum! (Düşer, ölür).
Kraliçe: Aman Allahım! Ne yaptın?
Hamlet: Ne bileyim ben. Kral mıydı?
Kraliçe: Ah ne çılgın, ne kanlı iştir bu!
Hamlet: Kanlı bir iş! Bir kral öldürmek, sonra da kardeşine varmak kadar fena bir iş anneciğim.
Kraliçe: Bir kral öldürmek mi?
Hamlet: Evet efendim, öyle dedim. (Perdeyi kaldırır, Polonyus 'u görür) Vah zavallı, düşüncesiz, her işe burnunu sokan ahmak, yolun açık olsun! Ben seni, senden üstün biri zannettimdi! Nasibin buymuş, öğrendin ya, fazla işgüzarlık tehlikelidir. Ellerinizi ovuşturmayı bırakın. Sesinizi çıkarmayın, oturun da yüreğinizi dağlayayım, çünkü dağlayacağım. Eğer acı duyacak cinstense, eğer melun itiyat onu hiçbir his işlemez surette çelikleştirmediyse, ağlayacağım.
Kraliçe: Ne ettim ki bana bu kadar kabaca dil uzatmaya cesaret ediyorsun?
Hamlet: Öyle bir iş ki, iffetin o nazlı mahcup rengini soldurur, fazilet riya dedirtir, masum aşkın güzel alnından gülünü koparıp aldıktan sonra yerine bir damga vurur; evlenirken içilen andı kumarbaz yemini kadar yalancı çıkarır. Ah, öyle bir iş ki, anlaşmaların ruhunu cisminden söküp kızartır. Öyle bir iş ki, hatta görgüsü sımsıkı sağlam bir kütle bile onu düşündükçe hasta olur, kıyamet günü yaklaşmış gibi kederli bir yüz takınır.
Kraliçe: Ah Hamlet, artık sus, yeter! Gözlerimi kendi içime çevirttin; orada öyle kara, öyle yer etmiş lekeler görüyorum ki, bir daha silinip çıkmayacak.
Hamlet: Bir katil, üstelik bir alçak. Evvelki efendinizin onda birinin yirmide birine değmeyen bir köle herif; bir kral bozuntusu; devleti de, hükümdarlığı da soyan bir yankesici! Rafta duran tacı çaldı, cebine koydu.
Kraliçe: Yeter!
Shakespeare (Şekspir)
Bu metin Shakespeare'in Hamlet adlı dram türündeki oyunundan alınmıştır. Dramların konusunu, günlük yaşamdan veya tarihten aldığını söylemiştik. Bu dramda tarihi bir konunun ele alındığını görüyoruz. Eserde Hamlet'in, kral olan babasının öldürülmesi sonunda yaşadıkları anlatılır. Olay sarayda geçmektedir. Olaylar bir zamana bağlı kalınarak anlatılmıştır. Olayların geçtiği yer ise saraydır. Eserin kişileri Hamlet, Kraliçe, Polonyus'tur.