SEVGİ KONUSU İLE İLGİLİ KOMPOZİSYON, SEVGİ İLE İLGİLİ KOMPOZİSYON, SEVGİ ÜZERİNE YAZILMIŞ YAZI, SEVGİ İLE İLGİLİ YAZILAR, KOMPOZİSYON,
Sevgiyi yaşamak...
Bir şeyler eksik kalbimde , apansız bir rüzgar esiyor içimde, gözyaşlarımı kurutuyor ayazında. Düşlerim başlıyor yüreğime masallar anlatmaya. Sesler ne kadar yabancı herkes ne kadar uzak. Anlatmaya çalışmak anlamsızlaştırıyor insanı. Bir bekleyişe tutunuyor hayatım. Kalbim alışık, kayıpların gidenlerin girdabında dolanmaya .. Kovaladıkça koşan haylaz bir çocuk misali ömrüm.
Yeterince zaman var hatalar içinde büyümeye ; yaşamı sıcak kılan sebepler var, ne anlamak ne anlatabilmek mümkün oluyor bazen. Sadece ölümün içinde yankılanan bir sestir yaşamak. Acıya rağmen bir gülüşe değer anıların toplamı, Karmaşa var yaşamın içinde. Uygun şartlar altında kaybolmak mümkündür, olanaklar sonsuzdur ve insan hayattayken de ölebilir. Çünkü sevgi yalnızlıktan, yalnızlıkta ölümden ibarettir.
Sıradanlıkları sıra dışı kılabilen bir his sevgi, kıymetine eşdeğer yaşanmadığında uçup giden….Asıl yaşayan gönlün cilasını manevi güzellikle bezeyendir; sabrı derleyerek sevgiyi işleyendir. Sevginin güçle kimlik bulmasıdır ömrü anlamlı kılan ; gerekçelerin yolunu sevgiye çıkarmasıdır. Umutların ölümsüzleştirildiği , zorlukların öldürüldüğü duygudur sevgi.. Beklentilere dikilen büyük kılıfların boşlukta salınması hayıflanılmıştır çoğu zaman. Sağduyuluğu kaybettiğinde beklentilerin çöker, yıkılır.Daima karşılıksız beklenti, sevgiyi aynı ölçüde tazelendiren insanlar çıkarır karşımıza ve o an gözbebeklerinde bir ışık yakaladığımız, anlamsızca gülümsediğimiz o insanı çocukça bir saflıkla severiz.Korkarız mutlu olmaktan bir masal misali sonsuzluklara varmaktan…
Duygularım küsmüştür bana belki de başkalarına… Vuslatlar çok uzaktır artık...Beklentilerin büyüklüğü bunun en önemli gerekçesidir bence.
Şarkıları sözlerinde besteleyen, gökyüzünü yaşar, toprağı ölüm, kalbi sen yapan bir yaşam diliyorum. Güçlü mutluluklarla birikmiş anılar istiyorum, gülüşleri derin ve anlamlı kılacak. Aldanmakla inanmak arasında gidip gelen bakışları, bir çift gözle tebessüm dağıtan dudakları aradı kalbim. Arayışların sonunda incinen kalp , kendini kat kat koruyacak sessizliğini giydi; üşüyordu.
Gönlüme yorgunluğun ağıt çekimine dönüşen kareler oturdu. Suskunluk en sert sözleri bile delip geçer oldu. .Nemli sayfalara bulanmış, araya karışmış okunaksız kelimelerim tükendi artık.
Sığındığım kendimden kendimce aradıklarım var; kaçıp da yakalandığım. Arayıp da bulamadığım. İnanmanın alışkanlıkları deviren gücünü gördüm Hissettim, yaşananların kelepçelerini fark ettiğim an. Düşünmeye dahi korktum. Gerçeklerin akışına bulaşmaktan korktum.
Düşüncelerimin rotasını bıraktım, hızlıca akıp giden bir sele teslim ettim duygularımı.
Yalnızlığın korku dolu sözlerine kulak tıkayıp, her şeye rağmen hayata ‘’ devam’’ demek yeter bazen.
Bir şeyler eksik kalbimde , apansız bir rüzgar esiyor içimde, gözyaşlarımı kurutuyor ayazında. Düşlerim başlıyor yüreğime masallar anlatmaya. Sesler ne kadar yabancı herkes ne kadar uzak. Anlatmaya çalışmak anlamsızlaştırıyor insanı. Bir bekleyişe tutunuyor hayatım. Kalbim alışık, kayıpların gidenlerin girdabında dolanmaya .. Kovaladıkça koşan haylaz bir çocuk misali ömrüm.
Yeterince zaman var hatalar içinde büyümeye ; yaşamı sıcak kılan sebepler var, ne anlamak ne anlatabilmek mümkün oluyor bazen. Sadece ölümün içinde yankılanan bir sestir yaşamak. Acıya rağmen bir gülüşe değer anıların toplamı, Karmaşa var yaşamın içinde. Uygun şartlar altında kaybolmak mümkündür, olanaklar sonsuzdur ve insan hayattayken de ölebilir. Çünkü sevgi yalnızlıktan, yalnızlıkta ölümden ibarettir.
Sıradanlıkları sıra dışı kılabilen bir his sevgi, kıymetine eşdeğer yaşanmadığında uçup giden….Asıl yaşayan gönlün cilasını manevi güzellikle bezeyendir; sabrı derleyerek sevgiyi işleyendir. Sevginin güçle kimlik bulmasıdır ömrü anlamlı kılan ; gerekçelerin yolunu sevgiye çıkarmasıdır. Umutların ölümsüzleştirildiği , zorlukların öldürüldüğü duygudur sevgi.. Beklentilere dikilen büyük kılıfların boşlukta salınması hayıflanılmıştır çoğu zaman. Sağduyuluğu kaybettiğinde beklentilerin çöker, yıkılır.Daima karşılıksız beklenti, sevgiyi aynı ölçüde tazelendiren insanlar çıkarır karşımıza ve o an gözbebeklerinde bir ışık yakaladığımız, anlamsızca gülümsediğimiz o insanı çocukça bir saflıkla severiz.Korkarız mutlu olmaktan bir masal misali sonsuzluklara varmaktan…
Duygularım küsmüştür bana belki de başkalarına… Vuslatlar çok uzaktır artık...Beklentilerin büyüklüğü bunun en önemli gerekçesidir bence.
Şarkıları sözlerinde besteleyen, gökyüzünü yaşar, toprağı ölüm, kalbi sen yapan bir yaşam diliyorum. Güçlü mutluluklarla birikmiş anılar istiyorum, gülüşleri derin ve anlamlı kılacak. Aldanmakla inanmak arasında gidip gelen bakışları, bir çift gözle tebessüm dağıtan dudakları aradı kalbim. Arayışların sonunda incinen kalp , kendini kat kat koruyacak sessizliğini giydi; üşüyordu.
Gönlüme yorgunluğun ağıt çekimine dönüşen kareler oturdu. Suskunluk en sert sözleri bile delip geçer oldu. .Nemli sayfalara bulanmış, araya karışmış okunaksız kelimelerim tükendi artık.
Sığındığım kendimden kendimce aradıklarım var; kaçıp da yakalandığım. Arayıp da bulamadığım. İnanmanın alışkanlıkları deviren gücünü gördüm Hissettim, yaşananların kelepçelerini fark ettiğim an. Düşünmeye dahi korktum. Gerçeklerin akışına bulaşmaktan korktum.
Düşüncelerimin rotasını bıraktım, hızlıca akıp giden bir sele teslim ettim duygularımı.
Yalnızlığın korku dolu sözlerine kulak tıkayıp, her şeye rağmen hayata ‘’ devam’’ demek yeter bazen.