Farklılaştırılmış Öğretimde Kullanılan Yöntem ve Teknikler
derskonum.com olarak bu sayfamızda değerli öğretmenlerimiz için bir paylaşımda bulunacağız. Farklılaştırılmış Öğretimde Kullanılan Yöntem ve Teknikler üzerine bir paylaşım yapıyoruz. Bize katkı sağlamak isteyen takipçilerimiz derskonum@gmail.com adresinden ulaşabilirsiniz.
doğru konum= derskonum
Farklılaştırılmış
Öğretimde Kullanılan Yöntem ve Teknikler
Sınıfında
farklılaştırılmış öğretimi uygulamak isteyen bir öğretmenin yararlanabileceği
çok sayıda strateji bulunmaktadır. Bunlardan en çok bilinenleri: istasyon,
merkezler, ajanda, karmaşık öğretim, yörünge çalışmaları, giriş noktaları,
öğrenme sözleşmeleri ve katlı öğretimdir.
İstasyonlar: Öğrencilerin eş zamanlı olarak çeşitli öğrenme
aktivitelerini gerçekleştirebilecekleri merkezlerdir. Bir konunun farklı alt
bölümleri farklı istasyonlarda hazırlanır. İstasyonlar, aynı ortamdadır.
Öğrenciler farklı hazırbulunuşluk düzeylerine göre farklı öğrenme görevi ve
aktivitesine yönlendirilir. Böylece bir konuda kazanmış oldukları üzerinde
durmayarak kendi açılarından boşa vakit geçirmemiş olur. Öğrenciler farklı
istasyonlardaki aktivitelerle o konuda pratik yapabilir, bazen arkadaşlarına
öğretebilir, bazen de konuyla ilgili proje hazırlayabilir. Öğrencilerin hangi
istasyona gideceği öğretmen tarafından belirlenebileceği gibi uygun
yönlendirmelerle öğrenciye de bırakılabilir.
İstasyonlar;
öğrenme istasyonu, uygulama istasyonu, proje istasyonu, sanat istasyonu, müzik istasyonu
olabileceği gibi öğrenci ilgi ve ihtiyaçları doğrultusunda farklı istasyonlar
da oluşturulabilir. Örneğin 4. sınıf sosyal bilgiler dersi kapsamında farklı
kültürler konusunu işleyen bir öğretmen; sınıfında öğretme, pratik, geleneksel kıyafetler, ünlü yemekler, konuşulan
diller ve karşılaştırma istasyonu oluşturabilir. Öğrenciler hazırbulunuşluk
düzeylerine göre önce öğretme ve pratik istasyonuna yönlendirilir. Sonrasında
ilgileri ve öğrenme profillerine göre diğer istasyonlara yönlendirilirler
(Tomlinson & Strickland, 2005).
Merkezler: Kısmen istasyonlara benzemektedir. İstasyonlarda olduğu
gibi merkezler de aynı ortamda yer alır. Fakat merkezlerde aynı konunun farklı yollarla öğrenilmesi amaçlanır. Bu da istasyondan ayrılan yönüdür. Pratikte,
ilgi ve öğrenme olmak üzere iki merkez türü kullanılmaktadır. Öğrenme
merkezleri, öğrenciye bir konuyu öğretmek ve öğrenilmiş bir konunun
pekiştirilmesini sağlamak amacıyla sınıfların bir köşesinde hazırlanan etkinlik
ve malzemelerin oldukları yerlerdir. İlgi merkezleri ise öğrencilerin konu
hakkında, kendi ilgi alanlarında çalışma yapmalarını sağlamak amacıyla oluşturulan yerlerdir (Tomlinson& Eidson, 2003). Örneğin, 3. sınıffen
bilgisi dersinde maddeyi niteleyen özellikleri anlatmak isteyen bir öğretmen;
deney yapma merkezi, eğitsel oyun hazırlama merkezi ve soruşturma merkezi
oluşturabilir.
· Deney
Merkezi: Bu merkezde öğrencilerden konuya uygun olan deneysel
etkinlikleri yapılmaları istenir. Yapılan deney etkinliklerinden sonra
öğrencilerden deney raporu yazmaları beklenir.
· Eğitsel Oyun Hazırlama Merkezi: Bu merkezdeki öğrenciler konuyla ilgili olarak örnek bir
eğitsel oyun planlaması yapıp hazırlayabilirler. Öğrencilerin eğitsel oyunları
planlarken oyunun amacı, oyunun yeri, kullanılacak araç gereçler, oyunun süresi gibi hususlara dikkat etmeleri gerekecektir.
· Soruşturma
Merkezi: Bu merkezdeki öğrenciler öncelikle hep birlikte bir şarkı
söyleyerek şarkının sözleri hakkında düşünürler. Öğrenciler bu etkinlik
üzerinde fikirlerini ortaya koyduktan sonra öğretmen onlara bir araştırma sorusu sorar. Her maddeye dokunulmasının,
her maddenin tadına bakılmasının ya da koklanılmasının vücudumuza nasıl bir
zararı olabilir? Hep birlikte tahminler ve fikirler üzerinde tartışılır.
Öğrenme
Ajandaları: Ajandalar stratejisi, her
öğrenci için farklı görevlerin verildiği bir uygulamadır. Bu uygulamada her
öğrencinin bir ajandası bulunur. Öğretmen, öğrencilerin ajandalarına çoğunlukla
iki haftada tamamlanacak görevler yazar. Öğrenciler bu görevleri sınıfta
kendilerine ajanda etkinliği için verilen zamanda tamamlar. Bu stratejinin
amacı derse destek olmaktır. Ajanda stratejisi ile öğrenciler kendi öğrenme
hızlarında; kendi öğrenme stillerine, çoklu zekâlarına uygun etkinlikleri
tamamlar.
Karmaşık
Öğretim: Karmaşık öğretim, birçok
özellik açısından birbirinden farklı öğrencilerin grupları için
geliştirilmiştir. Her türlü zekâ, malzeme, stil, içerik vb. özelliklerden
faydalanan küçük grup uygulamasıdır. Bu uygulama ile öğrenciler birbirlerinin
olumlu yönlerinin farkına varmış olur. Yani her öğrencinin farklı bir yönden
çalışmaya katkı yapması sağlanır. Karmaşık öğretimi ustaca uygulayan
öğretmenler, öğrenciler çalışırken gruplar arasında hareket ederler.
Öğrencilere çalışma hakkında açık uçlu sorular sorar, öğrencilerin
düşünmelerini derinleştirir ve anlamalarını kolaylaştırırlar. Ayrıca zamanla
öğretmenler öğrencilere kendi öğrenmelerinin sorumluluğunu ve yetkisini devrederler. Daha sonra otoriteyi iyi yönetmek için gereken
becerileri geliştirmede öğrencileri desteklerler.
Yörünge
Çalışmaları: Yörünge uygulaması,
proje yönteminin bireysel uygulanan şekli olarak tanımlanabilir. Yörünge ismi,
hazırlanan projelerin işlenen konunun yörüngesi etrafından seçilmesinden gelir.
Yörünge çalışmaları derse destek amacıyla kullanılabilir. Projenin içeriğinde
olduğu gibi araştırmasının planlanması ve yürütülmesi ile sunumun nasıl
yapılacağı konusunda da karar öğrencilerin kendisine aittir. Öğrenci proje
konusunu -mevcut üniteden olmak kaydıyla- kendisi seçer. Proje süresi 3-6 hafta
olarak belirlenir.
Giriş
Noktaları: Giriş noktaları,
üstbilişsel öğrenme kuramlarına dayanmaktadır. Giriş noktaları stratejisinde
öğrencilere aynı anda farklı giriş noktalarından başlama imkânı sunulur. Bu
giriş noktaları çoklu zekâ alanlarına göre tasarlanmaktadır. Öğrenci, bir giriş
noktasında konuyu okuyarak başlarken bir diğerinde bir film izleyerek veya
drama yaparak başlayabilir.
Öğrenme
Sözleşmesi: Öğrencilerin eğitim sürecine
aktif olarak katılmalarını artırmak, onlara bağımsız çalışma alışkanlığı
kazandırmak ve kendi öğrenmelerinden sorumlu olmalarını sağlamak amacıyla
kullanılan bir stratejidir. Öğrenme sözleşmesi,
öğrencilerinhazırbulunuşlukları, ilgileri ve öğrenme profillerine göre öğretmen
ve öğrenci arasında yapılan bir anlaşmadır. Öğrenme sözleşmeleri, öğrencilerin
kendi öğrenmelerini yapılandırmalarını ve eğitim sürecinde aktif katılımlı
öğrenciler olmalarını sağlar. Dayandığı temel ilke, öğretmenin kendileri için
neyin iyi olduğunu düşündüğü ve planladığı pasif alıcı öğrenen yerine, öğrenme-öğretme
sürecinde aktif rol alan öğrencidir. Bu çalışmada, verilen performansın ödevlerini yerine getirirken farklı kaynaklardan ilgilerine göre faydalanma, farklı
tarzlarda sunum yapma ve kedilerine uygun görevler verme yoluyla farklılaştırma
gerçekleştirmektedir.
Katlı
Öğretim: Katlı öğretim; öğrencilerin
hazırbulunuşluk, öğrenme hızları, ilgileri, bilişsel yetenekleri ve öğrenme
stillerindeki bireysel farklılaşmanın öğretim ortamında meydana getireceği
olumsuzluğu gidermek amacıyla kullanılmaktadır. Katlı öğretimde bu bireysel
farklılıklara göre tasarımın içerik, öğretim süreci, öğretim ürünü ve ortam
boyutları kademelendirilmektedir. Bu şekilde bir tasarımla, örneğin ön
öğrenmesi düşük, orta ve yüksek olan öğrencilerin aynı konuları, kendilerine uygun
zorluk seviyesinde öğrenmeleri sağlanmaktadır. Ön öğrenmeye göre
farklılaştırmalarda öğretmen, öğrencilerin seviyelerini belirlemekte ve buna
göre öğretim sürecini düzenlemektedir.
Katlı öğretimde, farklı zorluk seviyelerinde ilgili görevlerden oluşan çeşitli etkinlikler
bulunur. Tüm bu etkinlikler, öğrencilerin edinmesi gereken temel bilgi ve becerilerle ilintilidir. Katlı öğretim, farklı öğrenme ihtiyaçlarına
sahip olan öğrencilerin aynı konu üzerinde fakat farklı karmaşıklık ve soyutluk
düzeyinde çalışmalarını sağlar. Bu sayede odak aynı olmasına rağmen odak
noktasına farklı zorluk seviyelerindeki yollardan ulaşılır. Böylece her
öğrencinin gerekli noktaları öğrenmesi ve yeterli zorluk seviyesinde çalışması
sağlanır. Katlı öğretim yönteminde ödevler, köşeler, etkinlikler, deneyler,
materyaller, değerlendirme; öğrencilerin ilgilerine, hazırbulunuşluklarına ve
öğrenme profillerine göre farklılaştırılır (Sousa & Tomlinson, 2011).
Öğrencilerin
seviyelerine göre katlara yerleştirme anlayışına dayanan katlı öğretim
yönteminde öğretmenler sınıfta katları belirlerken farklılıklar yaratabilirler.
Hedeflerin zorluk düzeylerine göre, çalışmanın karmaşıklığına göre, kullanılan kaynağın seviyesine göre, sürecin özelliklerine göre ve oluşturulması istenen ürünün
özelliğine göre katlar oluşturularak öğrencilerin bu katlara yerleştirilmesiyle
etkinlikler gerçekleştirilir. Zorluk düzeylerine göre katların oluşturulması,
dersin hedeflerinin belirli aşamalar oluşturulmasıyla gerçekleştirilmektedir.
İlgili literatür incelemesinde uygulayıcıların zorluk düzeylerini belirlerken
Bloom taksonomisini kılavuz olarak kullanmaları önerilmektedir (Tomlinson,
1999). Bloom taksonomisine göre katlar, basitten karmaşığa doğru, kolaydan zora
ve bilinenden bilinmeyene olmak üzere birbirinin ön koşulu olacak şekilde
aşamalı (taksonomik) olarak sıralanır. Karmaşıklıklarına göre katlı etkinlikler;
soyut, analitik, derinlemesine ve ileri çalışmalar için hazır olan öğrencilere
göre katların oluşturulması yoluyla farklılaştırılır.
Kaynaklara göre katlar, okuma düzeyleri, alışkanlıkları ve
karmaşıklığı bakımından kullanılan kaynaklar belirli katlardan
oluşturulabilmektedir. Bir grup öğrenci temel bilgilerin sunulduğu kaynaklara yönlendirilirken daha karmaşık ve teknolojik kaynaklar gibi daha teknik bilgi gerektirebilecek kaynaklara ise diğer grup
öğrencilerin yönlendirilmesiyle katlar oluşturulabilir.
Grup Araştırmaları: Bu stratejide öğretmen öğrencilere konu seçimi konusunda rehberlik eder ve ilgi alanlarına göre sınıfı gruplara ayırır. Daha sonra araştırmayı planlama, araştırmayı yürütme, bulguları sunma ve sonuçları hem bireysel hem de grup olarak değerlendirmede onlara yardımcı olur. Öğretmenin rolü, araştırma süresince grup üyelerine yol gösterme amacı ile grup üyelerinin araştırma süresince ulaşabilecekleri kaynaklarla ilgili farkındalık kazanmalarını sağlamaktır (Kılınç, 2021, s.87).